สุนัข คือมิตรที่แท้ เป็นทาสผู้ซื่อสัตย์ จงรักภักดีต่อมนุษย์ และเป็นผู้ช่วยเหลือเจ้าของอย่างสุดความสามารถ มอบให้แม้กระทั่งชีวิตของตนโดยไม่คิดที่จะร้องขอสิ่งตอบแทนใดๆ นอก..เสียจากอาหาร ที่ซุกหัวนอน และที่สำคัญ คือ ความรัก ความอาทรจากผู้เป็นเจ้าของ
แต่ภาพเหล่านี้กลับเลือนหายจากใจของสังคมบางกลุ่ม ที่มองเห็นภาพของ “ สุนัข , แมว ” เป็นเพียงของเล่นชั่วคราวยามที่ “ เขา ” ยังตัวเล็กแลดูน่ารักไร้เดียวสา แต่พอ “ เขา ” เติบโตขึ้นกลับมองไร้ค่าเป็นภาระ จนกระทั่งทิ้งขว้าง “ เขา ” ปัดให้เป็นภาระของสังคมอย่างเลือดเย็น ภาพเหล่านี้จึงได้เป็นนิยามขึ้นมาว่า For Get Me Not ! และในสายตา “ เขา ” พวกนั้นจะมีคำว่า" For Get Me ??? "
จากปัญหาเล็กๆของคนกลุ่มนี้ นับวันยิ่งกลายเป็นปัญหาอันยิ่งใหญ่ระดับประเทศโดยคนกลุ่มนี้ไม่เคยคิดสำนึก แต่ความทุกข์ทรมานและความลำบากกลับเป็นของ “ สุนัข , แมว ” ที่กลายเป็นผู้ไร้ที่อยู่อาศัยต้องเร่รอนหาที่พักพิงและผู้เมตตา ที่จะกรุณาให้เศษอาหารดำรงชีวิตไปวันๆอย่างหวาดระแวงภัยจากผู้ที่ไม่ชอบ “ สุนัข , แมว ” ที่มักทำการทารุณนานาประการและกระทั่งฆ่าทิ้งอย่างไร้ความปราณี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น